The Poem of Sint Maarten

Het Gedicht Over Sint Maarten

Sint Maarten met haar prachtige blauwe water.
Het is de plek waar ik schater.
Ik kan daar zeilen op de wind.
Het is de plek waar ik mijn ziel terug vind.
Sint Maarten is de beste plek voor mij.
Ik voel me daar vrij.
Daar is het zo fijn.
Het is de plek waar ik hoor te zijn.
Dan ga ik op het strand.
Lekker rollen in het zand.
Ik voel me daar nooit ziek.
Het is daar gewoon magnifiek.
Op de Antillen,
Hoef je niet te rillen.
Er zijn heel mooie palmbomen.
Daar zit ik nou echt van te dromen.
Lekker luieren in de zon.
Maar niet altijd, anders geef ik mezelf een bon.
Ik moet ook op school veel werken.
Dat zullen mijn zusje en ik snel merken.
Maar dat vind ik niet erg!
Er is daar ook een mooie berg!
Sint Maarten is echt prachtig.
‘t Is daar alleen soms in de avond wat regenachtig.
Maar dat is juist na zo’n warme dag lekker!
Dat maakt het toch maar gekker!
Ik vlieg hier zo weg.
Dat is wat ik zeg.
Zo naar Sint Maarten.
Mij tegen houden zou ik maar laten
Dat heeft mijn overleden Opa geseind.
Dit is dan nu het eind.
Het laatste is geen gein:
Sint Maarten, daar voel ik mij echt fijn!!!

groetjes m@tje